prasnąć — dk Va, prasnąćnę, praśniesz, praśnij, prasnąćnął, prasnąćnęła (prasnąćsła), prasnąćnęli, praśnięty, prasnąćnąwszy 1. pot. «rzucić coś z siłą, z rozmachem, z trzaskiem; grzmotnąć» Prasnąć kieliszkiem o podłogę. 2. pot. «uderzyć w coś mocno, głośno … Słownik języka polskiego
trzask — I m III, D. u, N. trzaskkiem; lm M. i «gwałtowny, urywany odgłos powstający wskutek uderzenia o siebie dwóch przedmiotów, rozrywania się, pękania czegoś, wystrzału itp.» Głośny, głuchy, krótki, ogłuszający, stłumiony, suchy trzask. Trzask… … Słownik języka polskiego
zatrzasnąć — dk Va, zatrzasnąćnę, zatrzasnąćtrzaśniesz, zatrzasnąćtrzaśnij, zatrzasnąćnął, zatrzasnąćnęła, zatrzasnąćnęli, zatrzasnąćtrzaśnięty, zatrzasnąćnąwszy zatrzaskiwać ndk VIIIb, zatrzasnąćkuję, zatrzasnąć kujesz, zatrzasnąćkuj, zatrzasnąćiwał,… … Słownik języka polskiego
spaść — 1. Ciężar, kamień spadł komuś z serca, z piersi «ktoś pozbył się troski, zmartwienia, doznał uczucia ulgi»: W takim razie załatwione! Ja Beatkę sam zawiadomię. Pojęcia nie masz, stary, jak się cieszę, kamień mi spadł z serca. J. Andrzejewski,… … Słownik frazeologiczny
spadać — 1. Ciężar, kamień spadł komuś z serca, z piersi «ktoś pozbył się troski, zmartwienia, doznał uczucia ulgi»: W takim razie załatwione! Ja Beatkę sam zawiadomię. Pojęcia nie masz, stary, jak się cieszę, kamień mi spadł z serca. J. Andrzejewski,… … Słownik frazeologiczny
wicher — 1. Biec, lecieć, pędzić itp. jak wicher «biec, lecieć, pędzić itp. bardzo szybko»: – Za mną i do koni!! – zakrzyknął oficer, pędząc jak wicher przez pusty dziedziniec. Z. Kossak, Pożoga. (...) szarpnął lejcami, zawrócił i jak wicher w stronę… … Słownik frazeologiczny
klapser — m IV, DB. a, Ms. klapsererze; lm M. klapsererzy, DB. ów film. «pracownik ekipy filmowej obsługujący klaps, tj. wypisujący na nim kolejny numer ujęcia, które aktualnie będzie realizowane i dający sygnał do rozpoczęcia zdjęć trzaskiem deszczułek… … Słownik języka polskiego
łupnąć — dk Va, łupnąćnę, łupnąćniesz, łupnąćnij, łupnąćnął, łupnąćnęła, łupnąćnęli, łupnąćnięty, łupnąćnąwszy 1. forma dk czas. łupać (p.) 2. pot. «mocno uderzyć, walnąć; spaść z trzaskiem, hukiem; trzasnąć» Łupnął go kijem. Łupnął głową o ścianę. ◊… … Słownik języka polskiego
palić — ndk VIa, palićlę, palićlisz, pal, palićlił, palićlony 1. «rozniecać i podtrzymywać ogień w celu ogrzania wnętrza, gotowania, pieczenia itp.; ogrzewać, opalać» Palić ognisko. Palić w piecu, w kuchni, pod kuchnią, pod kotłami. Palić drzewem, węglem … Słownik języka polskiego
podpiłować — dk IV, podpiłowaćłuję, podpiłowaćłujesz, podpiłowaćłuj, podpiłowaćował, podpiłowaćowany podpiłowywać ndk VIIIa, podpiłowaćowuję, podpiłowaćowujesz, podpiłowaćowuj, podpiłowaćywał, podpiłowaćywany 1. «piłując przeciąć niezupełnie; naderżnąć trochę … Słownik języka polskiego